یه خانم سفیدپوست پنجاه و دو ساله، توى یکى از پروازهاى شلوغ هواپیمایى ایرفرانس، به محض رسیدن به صندلیش، از نشستن بر روى آن خوددارى کرد.
جاى خانم کنار یک آقاى سیاه پوست بود و خانم از نشستن در آنجا حالش خراب می شد!!
خانم فوراً خدمه پرواز را صدا زد و درخواست یک جاى جدید کرد.
خانم گفت: من اص?ً حاضر به نشستن کنار این مرد سیاهپوست نیستم.
مهماندار هواپیما گفت:
اجازه بدهید که من براى یک جاى دیگر نگاهى به لیست مسافران بکنم.
بعد مدت کوتاهى مهماندار برگشت و گفت که:
در قسمت درجه دو هواپیما هیچ جاى خالى دیگرى نیست؛ ولى به هرحال با خلبان صحبت می کنم.
بعد از دقایقی مهماندار برگشت و گفت:
جناب خلبان گفتند که یک جاى خالى در قسمت درجه یک هست.
ولى در قوانین شرکتهای هواپیمایی به هیچ وجه امکان انتقال یک مسافر از
قسمت درجه دو به قسمت درجه یک نیست، ولى از طرفى هم نشاندن یک مسافر محترم در کنار یک شخص ناخوشایند، یک جنجال و اقدامى غیر انسانیست!!
به همین دلیل جناب خلبان با انتقال از قسمت درجه دو به درجه یک موافقت کرده اند.
به گفته مسافران اشک در چشمان مرد سیاهپوست جاری شده بود.
قبل از این که خانم مسافر بتواند جوابى بدهد، مهماندار هواپیما رو به مرد سیاهپوست نمود و با لحن محترمانه اى گفت :
آقاى محترم! لطف کنید و وسایل شخصى خودتان رو جمع کنید تا من شما را به قسمت پر رفاه درجه یک هدایت کنم...
همان طور که جناب خلبان گفتند، اص? کار انسانی و درستی نیست که شما در کنار یک شخص ناخوشایند و نامحترم بنشینید!!
بعد از بیان این جم?ت، تمام مسافران که شاهد این ماجرا بودند، این عمل را با دست زدنهاى طو?نى تائید و تشویق کردند.
آن خلبان که نامش دنیس گورالیدو بود، به دلیل این حرکت زیبا و انسان دوستانه به سِمت رئیس شرکت هواپیمایى ایرفرانس انتخاب شد.
هنوز هم لوح های تقدیر و سپاس از او در دیواره های دفتر کارش خودنمایی می کند.
همه م? توانند درس بخوانند اما همه "فهم?ده" نم? شوند؛
باسواد? ?ک مهارت است، اما فهم?دگ? ?ک فض?لت!
همه ?اد م? گ?رند زندگ? کنند، اما همه نم? توانند ز?با زندگ? کنند؛
زندگ? ?ک عادت است اما ز?با زندگ? کردن یک فض?لت.....