در «زندگی بشر» و در همه «رویدادهای پرشور و شَرَر»
«یاری بهتر» و «یاوری برتر»
از «رنج و سختی» و حتی «شرّ و شوربختی» نیست!
به شرطی که انسان بتواند با خردورزی از سختی ها «سود بجوید»
و این راهِ «صعب الصّعود را بپوید»!
سختی ها برای «افراد بی ریشه» و «فاقد اندیشه»،
«سَدِّ راه» است و «مَدِّ چاه»؛
ولی اندیشمندان می توانند با «خردورزی» و «خودارزی»
«تاب» را از «آفتاب» بگیرند
و «آب» را از «سراب»!
اگر انسان هایی «اوتادِ برگزیده» و «پولاد آبدیده» شده اند،
به خاطر این است که از «گردنه سختی ها» و «گریوه شوربختی ها» گذشته اند!
سختی ها برای «انسان آزاده»،«نردبان فوق العاده» است
و برای «افراد بی اراده»،«نماد قلّاده»!
سختی ها هم می توانند«انسان ساز» باشند و هم «روان سوز»!