ساده اندیشی و ورود غیر متخصص ها به برنامه ریزی و مدیریت شهر و کشور باعث می شود که هزینه های اداره به شکل غیر قابل باوری افزایش پیدا نماید. در واقع، سیستمی نگاه نکردن به امور و مجزا کردن احزایی که به هم وابسته اند، باعث می شود که هزینه ها روز به روز افزایش پیدا نماید و نتایج همراستا با اهداف پیش بینی شده نباشد. این ایده را آندرو سایر فیلسوف انگلیسی به خوبی تشریح نموده است. وی معتقد است «اقتصاد اخلاقی» اکنون به یکی از ارکان زندگی بشریت تبدیل شده و بایستی به اجزا و مولفه های آن به دقت توجه نمود. ممکن است این عبارت برای بسیاری که تنها طرفدار اقتصاد و تجارت بوده و یا صرفا به مسائل اخلاقی توجه دارند، خوشایند نباشد، اما واقعیتی غیر قابل انکار است. سایر عقیده دارد اقتصادی اخلاقی سعی دارد نشان دهد که چگونه فعالیت‌های اقتصادی از همه نوع، تحت تأثیر جهت‌گیری‌ها و هنجارهای اخلاقی قرار می گیرند و باز تولید می شوند. او اشاره می کند که هنجارها ممکن است متقابلاً تحت فشارهای اقتصادی تعدیل شده، از میان بروند یا تقویت شوند. این یعنی اقتصاد را نمی‌توان منفک و فارغ از امر اجتماعی و فرهنگی شناخت. کنشگران باید در جریان فعالیت‌های اقتصادی خود، به مانند همه فعالیت‌های دیگرشان، قضاوت‌های اخلاقی داشته باشند.