ما به سواد ساختگی مان افتخار می کنیم
هر وقت هر کسی از هر چیزی سخن میگوید ما باید تظاهر کنیم دربار? آن چیزی میدانیم. در مهمانی، وقتی همکارانمان دربار? فیلم یا کتابی صحبت میکنند سرمان را بالا و پایین ببریم که یعنی من هم دربار? آن مطالعه کردهام! این درصورتی است که همکارانمان هم دربار? آن فیلم یا کتاب فقط نظرات شخصی دیگر در شبک? اجتماعی را بازگو میکنند.
یا تا به حال کسی در جایی پذیرفته که در یک مکالمه کاملاً سرگشته است؟ نه .ما سر تکان میدهیم و میگوییم: «بله اسمش را شنیدهام» یا «به گوشم آشناست» که اغلب معنایش این است که با موضوع مورد بحث کاملاً ناآشنا هستیم.
ما به شکلی خطرناک به نوعی تقلید از دانایی نزدیک میشویم، داناییای که در واقع الگوی جدیدی از نادانی است.